Z całego serca polecam „Rodzinny Przekodownik” chociażby dlatego, że moi rodzice nie mieli tej „szansy” i nie wiedzieli, że jest coś takiego jak kody i programy rodowe, które wynosi się z domu, dawniej w jednym domu mieszkało kilka pokoleń, którzy żyli razem w jednym pokoju i jak moi rodzice mieli być inni niż ich przodkowie? Nie było na to żadnej szansy, patrzyli i żyli z rodzicami, dziadkami i pradziadkami w jednym pokoju. To co moi rodzice robią, jak żyją i jak wychowywali mnie i siostrę, dla nich było czymś dobrym i normalnym i robili tak jak trzeba i jak należy, bo nie wiedzieli, że można i da się żyć inaczej.

Co się u mnie działo podczas programu Rodzinny Przekodownik? Miałam dołki, załamania i smutki podczas, gdy zaczęłam to wszystko analizować i rozumieć, był nawet płacz. Jednak najważniejsze, że bardzo dużo zrozumiałam:
Wiem, czemu jestem bałaganiarą – mama w domu, rzadko kiedy dbała o porządek i czystość, babcia od strony mamy również (nigdy nie chciałam jeździć do babci, bo u niej w domu było strasznie brudno i śmierdziało. Nie chciałam siedzieć na brudnych krzesłach i jeść z brudnych naczyń – dosłownie tak było). Teraz wiem, że nie muszę powtarzać tych wzorców zachowań. Mogę robić inaczej.